Auto­busy nisko­emi­syjne w zrów­no­wa­żo­nym roz­woju miast

Wpro­wa­dzane na sze­roką skalę auto­busy nisko­emi­syjne mogą zapew­nić wyż­szy stan­dard komu­ni­ka­cji miej­skiej. Dzięki temu trans­port publiczny nie tylko umoż­li­wia szyb­kie prze­miesz­cza­nie się po róż­nych loka­li­za­cjach, lecz także znacz­nie ogra­ni­cza pozo­sta­wiany ślad węglowy. Towa­rzy­szą nam każ­dego dnia, dla­tego warto dowie­dzieć się o nich cze­goś wię­cej.

Nisko­emi­syj­ność w mia­stach a komu­ni­ka­cja miej­ska

System komu­ni­ka­cji codzien­nej w mia­stach ma ogromny wpływ na śro­do­wi­sko. Pro­ble­ma­tyczne są nie tylko samo­chody, lecz także auto­busy star­szej gene­ra­cji, które dzia­łają na tech­no­lo­gii sil­ni­ków spa­li­no­wych, emi­tu­ją­cych duże ilo­ści zanie­czysz­czeń i hałasu. W mia­stach, gdzie pro­blem zanie­czysz­cze­nia spa­li­nami i dźwię­kiem staje się coraz poważ­niej­szy, wpro­wa­dze­nie zero­emi­syj­nych lub nisko­emi­syj­nych środ­ków trans­portu miej­skiego sta­nowi istotny krok w kie­runku poprawy jako­ści życia.

Auto­busy elek­tryczne i wodo­rowe

Aktu­al­nie na rynku nowych tech­no­lo­gii pre­fe­ro­wane są dwa roz­wią­za­nia: auto­busy elek­tryczne i wodo­rowe. Czym się róż­nią i jak dzia­łają?

Auto­busy elek­tryczne korzy­stają z ener­gii elek­trycznej prze­cho­wy­wa­nej w aku­mu­la­to­rach litowo-jono­wych lub innego typu. Sil­nik elek­tryczny, który napę­dza auto­bus, cha­rak­te­ry­zuje się wysoką spraw­no­ścią (około 90%) i bra­kiem emi­sji spa­lin. Auto­busy te zasi­lane są poprzez łado­wa­nie z sieci elek­trycznej, co może trwać od kilku godzin przy łado­war­kach wol­niej­szych do kil­ku­dzie­się­ciu minut przy szyb­kich łado­war­kach.

Koszty utrzy­ma­nia takich auto­busów są zwy­kle niż­sze niż tra­dy­cyj­nych auto­busów spa­li­no­wych, ponie­waż mają mniej rucho­mych czę­ści, co ozna­cza w kon­se­kwen­cji mniej napraw i mniej­szą awa­ryj­ność. Nato­miast koszt zakupu pojaz­dów elek­trycznych jest wyż­szy niż tra­dy­cyj­nych auto­busów spa­li­no­wych. Także czas łado­wa­nia bate­rii może być dłuż­szy.

Tym­cza­sem auto­busy wodo­rowe korzy­stają z ogniw pali­wo­wych, które prze­kształ­cają wodór w ener­gię elek­tryczną za sprawą reak­cji che­micz­nej z tle­nem, emi­tu­jąc tylko parę wodną i cie­pło. Sil­nik wodo­rowy jest w zasa­dzie sil­ni­kiem elek­trycznym, jed­nak zasi­la­nym prą­dem wytwo­rzo­nym w ogni­wie pali­wo­wym. Auto­busy wodo­rowe mogą mieć więk­szy zasięg niż elek­tryczne, a tan­ko­wa­nie wodoru trwa znacz­nie kró­cej niż łado­wa­nie bate­rii – przy­bli­ża­jąc około 10 minut. Koszt utrzy­ma­nia tych auto­busów może być jed­nak wyż­szy z powodu kosztu ogniw pali­wo­wych i sys­temu tan­ko­wa­nia.

Obie tech­no­lo­gie są jed­nak lep­sze od tra­dy­cyj­nych sil­ni­ków spa­li­no­wych pod wzglę­dem emi­sji i wpływu na śro­do­wi­sko, ale mają swoje też wady. Auto­busy elek­tryczne są ide­alne do komu­ni­ka­cji miej­skiej z powodu niż­szych kosz­tów utrzy­ma­nia i braku emi­sji, ale nie­stety mają ogra­ni­czony zasięg. Nato­miast auto­busy wodo­rowe z jed­nej strony ofe­rują więk­szą ela­stycz­ność w dłuż­szych tra­sach dzięki krót­kiemu cza­sowi tan­ko­wa­nia, ale z dru­giej strony są droż­sze – od wypro­du­ko­wa­nia, przez utrzy­ma­nie, po infra­struk­turę do tan­ko­wa­nia wodoru.

Pomimo tych róż­nic osta­tecz­nie oba typy auto­busów przy­czy­niają się do zmniej­sze­nia śladu węglo­wego.

Aby prze­zwy­cię­żyć te wyzwa­nia wyni­ka­jące z aktyw­no­ści czło­wieka, konieczne jest dal­sze inwe­sto­wa­nie w roz­wój tech­no­lo­gii oraz wspar­cie ze strony rzą­dów i samorzą­dów, które mogą zaofe­ro­wać dota­cje i ulgi podat­kowe, aby zachę­cić do przej­ścia na zero­emi­syjny trans­port publiczny.

Czy auto­busy wodo­rowe i elek­tryczne mają wpływ na zanie­czysz­cze­nia?

Wpro­wa­dze­nie auto­busów elek­trycznych i wodo­rowych do komu­ni­ka­cji miej­skiej zna­cząco wpły­nęło na reduk­cję zanie­czysz­czeń powie­trza. Badania poka­zują, że zastą­pie­nie auto­busów spa­li­no­wych elek­trycznymi może zmniej­szyć emi­sje dwu­tlenku węgla nawet o 65,1%! Ozna­cza to, że roczna emi­sja może być zre­du­ko­wana o 718,9 Gg CO2eq (giga­gra­mów ekwi­wa­lentu dwu­tlenku węgla), co sta­nowi zna­czącą reduk­cję obcią­że­nia dla atmos­fery.

Dwu­tle­nek węgla (CO2) jest jed­nym z głów­nych gazów cie­plar­nia­nych, który przy­czy­nia się do glo­bal­nego ocie­ple­nia. Wyso­kie stę­że­nie CO2 w atmos­fe­rze powo­duje efekt cie­plar­niany, pro­wa­dząc do wzro­stu tem­pe­ra­tury na Ziemi, co ma nie­ko­rzystne skutki dla kli­matu.

Z kolei emi­sje innych związ­ków che­micz­nych, takich jak tlenki azotu (NOx) i tlenki siarki (SOx), z tra­dy­cyj­nych sil­ni­ków spa­li­no­wych przy­czy­niają się do zanie­czysz­cze­nia powie­trza, two­rze­nia smogu i kwa­śnych desz­czy. Związki te są szcze­gól­nie szko­dliwe dla zdro­wia czło­wieka. Mogą powo­do­wać cho­roby układu odde­cho­wego i krą­że­nia. Wpły­wają także nega­tyw­nie na roślin­ność i eko­sys­temy — co w przy­padku mocno nadwy­rę­żo­nej miej­skiej zie­leni ma istotne zna­cze­nie.

Per­spek­tywy roz­woju dla naszych miast

Zro­zu­mie­nie nowych tech­no­lo­gii w trans­por­cie miej­skim jest klu­czowe dla każ­dego, kto chce przy­czy­nić się do zrów­no­wa­żo­nego roz­woju i poprawy jako­ści życia w mia­stach. Auto­busy elek­tryczne i wodo­rowe to dosko­nałe przy­kłady inno­wa­cji, które mogą zna­cząco zmniej­szyć emi­sję zanie­czysz­czeń i hałasu, a jed­no­cze­śnie zapew­nić efek­tywną i nie­za­wodną komu­ni­ka­cję miej­ską.

Warto śledzić aktualne tren­dy w tej dzie­dzi­nie, aby być na bie­żąco z roz­wią­za­niami, które mają wpływ na nasze śro­do­wi­sko. Im wię­cej wiemy o tych tech­no­lo­giach, tym świa­do­miej z nich korzy­stamy!